Ganntanas uisce

D'éiríomar déanach maidin inné.

Dúirt mo bhean ar maidin inné go raibh an brú uisce an íseal. D'fhéachas air mé fhéin agus bhí sé an-íseall ach ar a laghad bhí uisce ann.

Bhíomar ró-dhéanach le dul chuig an Aifreann i dTeach Phobaill na Tulaigh agus chuamar chuig séipéil an Chnioc. Cé gur fearr liom an Ath Colm ar an Tulaigh ag léamh Aifreann agus is fearr liom an séipéal ansin, is mairth liom séipéal an Chnoic atá i bhfad níos sine ná an ceann eile atá níos lua ná 50 bliainn togtha! (Sé an cead eaglas a tógadh in Éireann de réir na rúibrící nua liotúirge ó Comhairle Vatacáine II sna seascaidí! An céad ceann a tógadh leis an altóir amach ón chul bhalla!)

Thánamar thár n-ais agus bhí an brú as an sconna níos lú.

Chuamar amach ar siúlóid ansin. Thiománamar siar chuig Cheantair na nÓileán. Tá sé de nós againn siúl isteach i nGarmna, ceantair na Trá Bháine. Lá fuair grianmhar a bhí ann. Ní rabamar ann le roinnt mhaith míonna agu chuir sé íontas an obair a bhí deanta ag an-chuid de na titheanna ansin. Is cuimhin liom fadó nuair a bhí an áit sin beo bocht. Buíochas le Dia go bhfuil feabhas chomh mór sin in ár saol.

Thár n-ais ag an teach agus bhí an t-uisce imithe ar fad. Maidin Domhnach gan uisce agus ní raibh éinne ag an Comhairle Chontae. Ni raibh uisce ag éinne eile sa cheantair. Chaill muid an nuacht ar Raidío na Gaeltachta má bhí tagairt don briseadh seirbhís luaite ann.

Chualamar ó na comharsana go raibh píopa briste i Ros a'Mhíl agus go mbeidh sé socraithe acu inniú.

Nár laige Dia a lámha!