Criathrú na hEaglaise!

Ag comóradh bháis ár dTiarna bhí mé ag smaoineamh ar chrot na hEaglaise faoi láthair.

Tá an géarchéim faoi mí iompair chuid de na sagairt le páistí ag cur isteach ar go leor daoine. Ach is dócha gurb é an rud a chuireann isteach ortha níos mó ná rud ar bith eile ná an uireasa nó an easpa cinnearacht atá tagtha chun solais i measc na heaspag, fiú chomh fada le cathaoir Pheadair féin.

Is ceart brón agus díomá a bheith orainn agus briseadh chroí. Is ceart gach rud a dhéanamh chun an gortú a lagheas agus an díobháil a "dheisiú" chomh fada agus is féidir. Ar an lá seo thar aon lá eile is féidir linn a fheiscint gur féidir gach galar a leigheas fiú an bás féin.

Tá píosa sa soiscéal a léadh san Aifreann ar an Domhnach atá oiriúnach dár liom.

B'é Síomón Peadar céad Easpag ar an eaglais ach shéan sé ár dTiarna in am na ghéarchéime. Bhí a fhios san ag Íosa roimh ré ach féach ar a dúirt sé:

"A Shíomóin, A Shíomóin, bhí Sátan do bhur n-éileamh le bhur gcriathrú mar cruinneacht. ach tá mise tar éis guí ar do shon nach gclisfidh do chreideamh; agus nuair a iompaíonn tusa, bí ag neartú le do bhráithreacha."

Mar sin bhí sé ag rá go raibh muinín aige as Peadair agus cé gur shéan sé a Thiarna bhí sé le bheith ina cheannaire "nuair a iompaigh sé" ón bpeacha, a bheith ina ceann taca dá Eaglais.