Blás Iodáileach i gcroí lár na Gaillimhe

Tá an Nollaig ag druidim orainn agus caitheamar am istig sa "gealcathair" inné. Bhí na sluaite istig ann agus chuamar ó siopa go siopa lenár liosta, é seo dó siúd, rud-ín beag dí siúd....isteach sa margadh Nollaig sa bhFaiche. Hataí aisteach ann, galúnach lámh dhéanta, bréagáin agus boladh íontach ó na bhothán bhia. Daoine ag rith anseo is ansiúd.

Bhí an-chuid déanta againn agus bhí ocras orainn. Chinneamar dul chuig proinnteach a bhí sa tSráid Láir ach, mo léan, ní raibh sé ar oscailt. Chuamar i dtreo Sráid na Súdairí Íocht. Sráidín beag atá ansin agus ní bheinn ag súil le mórán ann ach thugeamar faoi dearadh go raibh áitín an bheag ansin. Venice an t-ainm a bhí air. Ar bhealach chuir sé áiteacha san Iodáil in gcuimhne dom. Bhí an áit glan, an-bheag, agus éasca gan bacaint leis. Bhí ocras orainn agus bhaineamar triall as.


Cuireadh fáilte romhainn, bhí dhá bhoird le custaiméirí ionta agus ní raibh ach freastalaí amháin, Iodáileach. Thug sé an biachlár dúinn. Ní raibh mórán rogha air - comhartha maith dár linn in áit bheag. Béilte pasta agus pitsa don chuid is mó. 

"Ar mhaith leat rud éigin le n-ól?" Bhí mise ag tiomáint agus ní raibh ach uisce uaim. Theastaigh gloine fíon rosé ó mo bhean. Dúirt sé go raibh dhá chineál, cheann milis agus ceann "searbh" nó tirim. Ní raibh sí ró chinnte agus ansin dúirt an freastalaí, "An maith leat iad a thrialladh sula a ndéanann tú do rogha?" (Ní fhaca mise é sin ag tárlúint in aon áit eile riamh!) Thóg sí a ceann tirim, ceann Spáinneach a bhí go hálainn - boladh deas, sú chraobha agus sú talún agus iarbhlas úr, dár leis an píos a bhí scríofa i gclár an fhíona - is leor a rá gur thaitn sé leithí.


D'ordaíomar pasta, le cloicheáin friochtha agus beachán trimithe sa ghrian le anlann fhíona geal a bhí agamsa - di Roma. Bhí béile cosúil leis aicí fhéin ach go raibh anlann phesto agus teas bog churai.  Bá béile an-bhlasta a bhí ionta. Níor fhéadamar aon locht a fháil ar cheachtar den dá béile agus is beag a bhí fágtha nuair a bhíomar críochnaithe. 


Tá dhá rud a úsáidim mar shlat tomhais nuair atá me in phroinnteach Iodáileach. Fiúntas an tiramasú agus conas mar atá an cáifé expresso. Uaireanta bíonn an tiramasú ceannaithe ón taobh amuigh, - ach anseo bhí sé úr blasta agus beagáinín meisciúil mar is ceart é a bheith! Agus an cáife - expresso ceart Iodáileach, crema ceart ar a bharr agus láidir.

Agus an costas do bheirt €36.40 - praghsanna Iodáileach leis!


Bhí an seirbhís ar fheabhas, fear a bhí ann agus duine amháin sa chistín bídeach. Molaim go mór an áit agus beidh muid ar ais!