Ag siúl arís...

Da réir mar a thagann feabhas orm tá mé ag dul amach ag siúl arís.

Is áit álainn an áit ar a bhfuil chónaí orm, Caorán na gCearc i ndeisceart Chonamara. Má fhéacann tú ar learscáil na tíre tá an taobh ó thuaidh de Bá na Gaillimhe (nó Loch Lurgain) tá sé cuíosach réidh agus tú ag dul siar (Cois Fharraige) agus nuair a thosnaíonn an uisce ag teacht isteach in ionraoi nó i mbearnaí chosta is ansin díreach ag an gcead cúinne atá  an Caorán. Tá Ros a'Mhíl ansin ó thuaidh uainn agus feictear na báid ag dul go hÁrainn nó ag iascaireacht go minic ón teach s'againne.

An loch agus an tSean Bhaile ar chúl ar dheis!

Agus muid ag siúl ó dheas ón dteach lá lochán bheag, Loch an tSean Bhaile, agus tá sean bhaile ar a bhruach thiar le fothraigh de thimpeal ocht tithe agus sraideanna ann fós ach iad lán anois le dris, sméara dubha agus neantóga. Ag bun na bóithre sin tá Toit Chónáin agus cuireadh píosa le Máirín Mhic Lochlainn anuireadh anseo!

Radharc ar an gCodú, Oileán an Bhromaigh agus an mórthír ó Thoit Chónáin, taobh thiar ar fád tá leithinis na Ceathrún Rua.

Ag barr a chuain sin tá carraig mór dubh agus thógamar ainm na carraige sin mar ainm ar an mblag seo, An Codú. Tá seanfhocal sa cheantair seo a luann an charraig "Chomh sean leis an gCodú!"

Agus mé ag siúl buaileann díocas ghlachadh griangrafadóireachta mé agus thógaim an fón phóca amach.

Tá samplaí de dhá pictiúirí a thóg me anseo agam.