Tá an t-earrach linn!

Ag deireadh na bliana rinneamr cúinne sa gharraí againn a ghlanadh. Bhí sé lán de bhrúscair, gainnimh agus málaí plaisteach lofa agus ní fios cad eile.

In áiteanna eile sa demesne againn tá ag éirí go maith le róiseann den gcineál rugosa, nó Rós Rúscach, Agus thógamar slipíní beaga uatha agus chuireamar trí chinn thíos ann. I rith an gheimhridh dimigh pé duilleog a bhí ortha agus go dtí lar mí na Márta ní raibh ann ach slait seasc gan beocht ar bith ionta. Ach le dhá seachtain anúas thugeamar faoi dearadh go raibh mion-bhachlóg le feiscint fiú ar an gceann is tirime.

Sa ceantair seo ní éiríonn go maith le rósanna saothraithe, na cinn a ghnóthann duaiseanna ag comortais. An fadhb atá ann ná go bhfuil an ael ró ghlán. Sna cathracha bíonn sé ró thruaillithe agus mairítear an namhaid is mó ag an rós - an diabhal spot dubh. Mar sin is iad an Rós Rugósa an cineál is fearr le fás sa cheantair seo. Bíonn siad corcra le boladh álainn saibhir, agus bán nach bhfuil chomh láidir san. Deirtear go bhfuil dathanna eile ann agus tá ceann buí ceannaithe againn ach níl mé ró cinnte an bhfuil sé láidir go leor.

Tágann an ainm "rogósa" ón duilleog atá rocach i gcomparáid leis an gnáth rós nó an rós fiáin nó feirdhris.