Radharc álainn - fadó!

Gluaisim ar ais bóithrín na smaointe.

Tugaim faoi deara le déanaí go mbím ag brionglóideach faoi rudaí a thárla fadó dom. Athchuairt ar áiteanna agus amanataí a thárla blianta agus nár chuimhnigh mé ortha le fada.

Aréir is ar mo chéad chuairt ar an nGearmáin a bhí mé. Ar chuairt ghnó a bhí mé agus d'eitil mé go Frankfurt/Main. Ní raibh aon cheist faoi chúrsaí slándála ag an am sin agus ní dearnadh curdú orm ná ar mo chuid bagáiste is mé ag dul isteach san aerphort - deaireadh na seaacaidí a bhí ann. Bhí mé tár éis cúrsa trí seachtaine sa Ghearmánais a dhéanamh agus bhí me cinnte go raibh go leor agam le dul aon áit sa tír sin.

I bhFrankfurt bhí orm an traen a fháil go dtí an baile beag ina raibh an chomhlucht a bhí mé le dul ann. Klingenberg-am-Main. Mar sin bhí fhios agam go raibh sé ar an abha chéanna le Frankfurt féin ach chinn mé é a aimsiú ar na h-am chláracha a bhi thuas sa stáisiún ann. Ar deireadh chuaigh mé isteach chuig an oifig eolais agus theip orm iad a thuiscint agus mar sin d'athraigh mé go "Sprechen sí Englisch?"  (bhí mé ar buileadh liom fhéin!). Labhair agus mhíníodar dom gur gá dom dhá thraen a fháil ceann amháin go hAschaffenburg agus uaidh sin ceann eile go Klingenberg.

Cá bhfuil na blaincéid?

Bhí socrú ann go bhfanfainn in ostán in aice leis an staisiún,  Schoene Auschicht (Gearmánais - "Radharc Álainn"). Cuireadh fáilte romham ansin (meascan Béarla & Gearmáinis briste!!!) agus chuaigh mé thuas staighre chuig an seomra.

Bhí rudaí nua domsa ansin. Ar an leaba ní raibh an gnáth rud a bhíodh againne in Éirinn, blaincéid is braillíní ach bhí cineál plúid agus bshin an méid a bhí ann le duine a chlúdú agus thú ag dul a choladh. Anois tá sé sin i ngach áit ach ag an am sin ní raibh. Bhí mé ag ceapadh go mbeinn fuair go leor faoi ach bhí sé an chompórdach.

Rud nua eile domsa a bhí sa seomra folcadh. Bhí na gnáth rudaí a bheithfeá ag súil leis ach bhí rud éigin eile agus an crot céanna le leithreas insruthlaithe ach le dhá sconna nó buachire ar a chúl. Ní raibh tuairim agam céard le haghaidh a bhí sé sin (agus fós níl sé de mhisneach agam iarraidh ar éinne cunas a úsáidetera iad!).

Meas tú céard é seo?

Áit álainn ach an bheag a bhí i gKlingenberg agus b'ait liom ag an am conas ar éirigh leo gnó chomh mór agus chomh rathúil bheith i mbun oibre in áit chomh bheag. Tuigim anois gur toisc an cineál rialtas scaipthe atá acu sa tír sin. Bíonn cumhacht ag an rialtas áitiúl seachas mar atá cúrsaí anseo. Ní rabhadar i gcónaí ag iarraidh dul ó thuadh go dtí an Rialtas i mBonn (mar a bhí sé ag an am) ag lorg cabhair nó airgead. Bhí (agus tá) na h-aonaid rialtais i bhfad níos luath sa Ghearmáin ná mar atá siad in Éirinn. Is trua nach mar sin atá cúrsaí anseo in ionad bheith ag iarraidh na h-údaráis áitiúla a nascadh le chéile seachas iad a láidriú ar son na bpobal.

Nach aisteach na rudaí a smaoiníonn tú ortha agus tú i do choladh?