Tá gnó beag foilsitheoireachta agam (Foilsitheoiri Read-out) agus suas go dtí 2017 d'fhoilsing mé iris beag gach dara mhí. Bhíodh mé ag lorg scéalta teichneolaíochta agus eile. Bhí comhluchtaí éagsúil ag iarraidh orm poiblíocht ar a gcuid earraí nó a gcuid seirbhísí a thabhairt, fógraíocht i riocht nuachta más maith leat. Mar chuid de sin d'eagríodh siad imeachtaí do na foilsitheoirí in áiteacha éagsúla. Bheadh siad sásta turasanna a eagrú dúinn in áiteacha éagsúla. D'íochfadh síad as chuile rud, eitiltí, fanacht in ostáin, béiltí, cuairteanna chuig stairiúla nó siamsaíochta. De gnáth bhíodh bronntanais "beag" do gach rannpháirtí. Tháinig deireadh leis sin nach mór i rith na paindéime ar ndóigh.
Bhí sé daor go leor ortha ach fuaireadar poiblíocht i measc a bpobal meáin. Níos mó ná sin bhí cuimhne ag na héagathóirí a bhí ar turasanna sin agus iad ag ullmhú do gcéad eagrán eile. Maidir liom féin chosnaigh sé suimeanna níos mó na €1000 and turas. Bhíodh idir tríocha agus caoga iriseoirí ar gach turas. Mar a deireann an fear eile, "Déan na suimeanna!"
Mar sin bhí turasanna agamsa mar sin chuig an chuid cathracha ar an Mór-Roinn, An mBruiséil, Páras, turas chuig Disneyland sa áireamh, An Róimh, Berlin, An Vín, agus caithreacha nach iad. Bhí turasanna chuig Atlantic City, Philadelphia (cluiche haca oighir) agus Las Vegas i Meiriceá chomh maith.
I measc na bronntanais bhí scáth bháistí, mála droma (a úsáidim fós don ríomhaire) agus rudaí eile cé nach raibh flip-flop ar bith ina measc.
In RTÉ tá fadhb acu mar tá coimhlint ann mar craoltóir náisiúnta agus mar gnó tráchtála. Bhí sé sin ann i gcónaí agus tá íontas orm nár phléasc an buama seo i bhfad roimhe seo.
