Bhí sé soiléir dom go raibh tuiscint aige (ar deireadh?) nach féidir le hÉireannach brath ar aon Rialtas i Westminster. Dúirt Emma Little Pengelly nár thárla brath chomh mór sin ó Acht an Aontais (1800). Ar ndóigh b'fhéidir nach raibh ansin ach áibhéil ach taispeán sé méid na feirige atá ar bhaill a páirtí. Bhí trua agam dóibh.
Is léir dom go bhfuil cás aige gur ceart iniúcadh go cúramach. Bhí sé ullamh agus bhí na doiciméid aige - Comhaontú Aoine an Chéasta (Béarla) agus téacs an Bhille Aistarraingthe ina lámh aige. Luann sé an córas atá an shoiléir sa Chomhaontú ar chonas a deintear vótáil. Is léir leis go bhfuil eisceacht déanta sa Bhille ach níl sé soiléir an bhfuil eisceacht mar seo ceadaithe sa Chomhaontú. Is fiú an píosa sa phrótacal féin a léamh (Alt 16.5) agus comparáid a dhéanamh le hAlt 5 i Strand 1 den gComhaontú.
Tá cúis eile feirige ag an DUP ar ndóigh. An teorainn idir Tuaisceart Éireann agus An Bhreatain Mhóir. Dúradh leo ó 2016 ar aghaidh nach gcuirfear a leithéid de bac idir trachtáil idir an dá chríocha ag an dá Phríomh Aire May & Johnson agus iad ag maoímh go rabhadar chun aontacht an Precious Union (Aontacht Muirneach?) a chosaint i gcónaí. Is léir don DUP (agus domsa) gur sampla eile de "Perfidious Albion" atá ansin.
Níor cabhraigh méin an Phríomh Aire agus a pháirtí ar ndóigh agus is deachair easaontú leis an rud a dúirt Edward Carson fadó - "What a fool I was! I was only a puppet, and so was Ulster, and so was Ireland, in the political game that was to get the Conservative Party into Power."
Nach raibh sé i gcónaí mar sin?
No comments:
Post a Comment