Tá an géarchéim faoi mí iompair chuid de na sagairt le páistí ag cur isteach ar go leor daoine. Ach is dócha gurb é an rud a chuireann isteach ortha níos mó ná rud ar bith eile ná an uireasa nó an easpa cinnearacht atá tagtha chun solais i measc na heaspag, fiú chomh fada le cathaoir Pheadair féin.Is ceart brón agus díomá a bheith orainn agus briseadh chroí. Is ceart gach rud a dhéanamh chun an gortú a lagheas agus an díobháil a "dheisiú" chomh fada agus is féidir. Ar an lá seo thar aon lá eile is féidir linn a fheiscint gur féidir gach galar a leigheas fiú an bás féin.
Tá píosa sa soiscéal a léadh san Aifreann ar an Domhnach atá oiriúnach dár liom.
B'é Síomón Peadar céad Easpag ar an eaglais ach shéan sé ár dTiarna in am na ghéarchéime. Bhí a fhios san ag Íosa roimh ré ach féach ar a dúirt sé:
"A Shíomóin, A Shíomóin, bhí Sátan do bhur n-éileamh le bhur gcriathrú mar cruinneacht. ach tá mise tar éis guí ar do shon nach gclisfidh do chreideamh; agus nuair a iompaíonn tusa, bí ag neartú le do bhráithreacha."
Mar sin bhí sé ag rá go raibh muinín aige as Peadair agus cé gur shéan sé a Thiarna bhí sé le bheith ina cheannaire "nuair a iompaigh sé" ón bpeacha, a bheith ina ceann taca dá Eaglais.
No comments:
Post a Comment