Nach aisteach an rud é a bheith sean.
Caith mé an deireadh seachtaine le mo mháthair. Tá sí os cionn deich mbialiana agus ceithre scór d'aois. Tá an sláinte maitb go leor leithí ó thaobh an choir de ach an a chuid sláinte intinne atá go dona. Tá néaltrú seanaoise go tiubh uirthí anois. Tá fhios aicí go bhfuil aithne aici orm ach níl tuairim aici cé mé, nó cé iad mo dreatháireacha.
Mar aon leis seo tá sí ag cailliúint a cuimhne ar chonas rudaí simplí a dhéanamh agus tá air duine freagrarach a bheith léithí i gcónaí.
Is mór an trua é seo, duine a bhí príobháideach, coimeádeach, bua na stíle uirthe agus í óg agus anois ní thuigeann sí nuair nach bhfuil a cuid éidí uirthí i gceart, nó a cuid gruaige míshlachtmhar. Nuair atá sí ag caint le daoine gan deathuiscint, go neamh discréideach. An t-aon rud atá fágtha aici ná a grá don Aifreann agus tógtar amach chuig an Aifreann gach maidin.
Is mór an bron atá orainn deireadh saol duine a bhí chomh tabhachtach inár saol. A té a thug grá gan teora dúinn.
7.2.10
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Tuigim dhuit - is mar sin a bhí deireadh saoil mo mháthair mór freisin.
ReplyDelete