Béile deas faoi mhiongáire ó Shean-Phádraic!

Bhí lá deas inné againn. Bhí an aimsir go breá agus chinneamar dul isteach chuig an gcathair le h-aghaidh lóin.

Bhí roinnt rudaí le déanamh - í féin ag dul isteach i siopa (nó scór) - agus bhí seic agam le lóisteáil. De gnáth is istig sa Spidéal - agus uaireanta tré Ghaeilge má tá an t-adh linn. An uair seo chuaigh mé isteach i gCaisleán na Loinseach. Tá gléasanna ann anois gur féidir an lóisteáil a dhéanamh go huathoibríoch. Cheapfá go mbeadh sé éasca ach is cosúil go mbíonn an-chuid deachreachtaí leis an gcóras mar nuair a bhí mé fhéin ann bhí ar duine cabhrú le gach duine a bhain trial astu, mé fhéin san áireamh. Ar ar deireadh d'éirigh liom an gnó a dhéanamh.

Chuamar isteach chuig Artisan (Béarla) don lón. Áit deas agus bhíomar ann cheanna. Tá sé thuas staghaire agus is féidir bórd a fháil i bhfuinneog agus is íontach an áit é le bheith ag breathnú ar dhaoine ag siúl ar shráideanna na cathrach.

Trasna uainn bhí "Irish Traditional Café" pé rud é sin! Agus thugamar faoi deara go raibh daoime ag breathnú amach as na fuinneoga sa teach sin, a leithéid de Beckett, Yeats & Joyce agus an duine seo, an t-aon duine a bhí miongháire ar a agahidh aige agus é ag breathnú ar an saol. Cé bhí ann ach Sean Phádraic é féin!

Bhí an bia ar fheabhas mar is gnáth. Bhí colmóir ag an mbeirt againn a bhí an blasta. Bhí bakewell aici féin agus rud ar a dtugtar Oxford Mess a bhí agam fhéin, meascán torthaí, uachtair reoite, uachtar agus meireang agus iad go léir meascathae lena chéile. Agus ar ndóigh buidéal deas rosé iodáileach - ar son ár mbolg mar a déarfadh Naomh Pól! Agus cupáinín deas expresso mar críoch.

Mar is gnáth dom dúirt mé "Gura maith agat" leis an bhfreastalaí. Ar deireadh  d'fhiafraigh sé díom an raibh Gaeilge agam. Ba as Baile na hAbhann é agus bhí comhrá ghearr againn ansin.

Má tá tú sa proinnteach sin, Artisan, ná déan dearmad go mbfhéidir go mbeadh Gaeilge ag an bhfreastalaí.

...agus tá an bia ar fheabhas ann leis!