Inniú an lá is faide sa bhliain - lá ghrianstad an tsamhraidh. Cé nach raibh a lá ró the chuaigh mé amach ag siúl ar an mbóthar ó dheas den tí. Tá neart bláthanna nó planndaí fiáin le feiscint. An ceannabhál ag luascadh sa leoithne bhog ag séideadh thár an talamh riascach agus bláthanna beag eile nach bhfuil a nainmneacha ar eolas agam.
Shuigh mé ansin ag breathnú ar an loch o bharr an chnocháin, thár fothraigh an tsean bhaile. Bhi chuile rud ciúin. Tá éis tamail bhogas thár n-ais i dtreo an bhaile "nua." Thugas faoi deara sean chara sna sceacha ar thaobh an mbóthar. Rósanna fiáine a bhí faoi bhláth. Ardódh sé do chroí iad a fheiscint agus na datanna álainn ionta.
Ní bhíonn siad faoi bhláth ach ar feadh tréimhse an ghearr i lár an tsamhraidh go bhfios dom. Ach deirtear sna leabhair go mbíonn siad faoi bhláth ó mí Meitheamh go dtí mí Lúnasa. Feirdhris an t-ainm atá air nó
Rosa Canina (Béarla) do na luibheoilithe. Tá saghasanna éagsúla ann le dáthanna ó beagnach bán go dtí corcra mar atá an ceann seo.
Nach íontach iad!
 |
| An Sean Bhaile, Loch an tSean Bhaile agus Sléibhte na Boirne ar chúl ar fad! |
No comments:
Post a Comment