“Tagaigí, a lucht bheannaithe m’Athar, glacaigí mar oidhreacht an ríocht a ullmhaíodh daoibh ó thús an domhain.
Mar bhí ocras orm agus thug sibh rud le n-ithe dom,
bhí tart orm agus thug sibh rud le n-ól dom,
bhí mé i mo strainséir agus thug sibh aíocht dom,
bhí mé nocht agus chuir sibh éadach orm,
bhí mé tinn agus tháinig sibh ag breathnú orm,
bhí mé i bpríosún agus thug sibh cuairt orm.”
Freagróidh na fíréin é ansin:
“A Thiarna, cén uair a chonaic muid ocras ort agus go dtabharfadh muid bia duit,
nó tart ort go dtabharfadh muid deoch duit?
Cén uair a chonaic muid i do strainséir thú agus go dtabharfadh muid aíocht duit,
nó nocht agus go gcuirfeadh muid éadach ort?
Nó cén uair a chonaic muid tinn
nó i bpríosún thú go dtabharfadh muid cuairt ort?”
Agus déarfaidh an rí á bhfreagairt:
“Deirim libh go fírinneach, chomh fada agus go ndearna sibh é do dhuine don dream is lú díobh seo a chreideann ionamsa, is domsa a rinne sibh é.”
Tá súil agam go mbeidh mise i measc lucht na láimhe deise ar an lá sin.
