Crúiscín á líonadh!

Ní raibh aithne agam ar Rónán Mac Aodha Bhuí ach gur bhuail mé leis uair amháin. 

Is mar seo a thárla sé.

Bhí mé fhéin, mo bhean agus cara léi ag béile sa proinnteach cáiliúil KAI i nGaillimh. Thug mé faoi deara go raibh Rónán ina shuí leis fhéin ar thaobh amháin den áit. Tá mé ag ceapadh go raibh sé ag léamh rud éigin ach níor chuir éinne isteach air. Lean muid ag ordú ár mbéile agus ar gcomhrá fhéin ar siúl againn. 

Is cosúil go raibh a bhéile féin críochnaithe aige agus chuaig sé suas chuig an gcúntair le muintir an tí a íoch agus bhí air dul tharainn.

Rónán Beo!

Bheannaigh mé dó, "Cé chaoi a bhfuil Rónán Beo?"

Craithe sé lámh liom agus linne go léir.

"Cé thú fhéin?"

D'inis mé dhó.

Ar ámhairí an tsaoil chuir mé theachtaireacht chuig a chlár i rith na seachtaine roimhe agus chuimhnigh sé ar sin. Bhí íontas orm ar ndóigh.

"Bhí rud maith in do theachtaireacht," a dúirt sé, "Céard é?"

B'fhíor dó. Bhí mé ag caint faoi polasaí an Rialtais ag an am ('deile?) agus rinne mé aithris ar phíosa a dúirt Seán Ó Cuirreán agus é ag éirí as mar Coimisinéir Teanga. 

"Cad iad na focail bhí siad go maith?"

"...mugadh magadh, briolla brealla nó bréaga a bheas i gceist."

Rinne sé gáire faoi sin,. "Tá sin go deas!" agus fág sé slán muid. 

Bhí mé ag smaoineamh ar sin agus muid faoi bhrón i rith na seachtaine and smaoinigh ar an mbealach a chás sé an comhrá orainne seachas ar féin. Ar bhealach bhí sé a tabhairt meas agus omós ormsa.

Ba bhua faoi leith é sin.

"B'fhíor don Ath Brian agus é a labhairt ag socraid Rónáin, "Nach iomaí uair a líon Rónán an crúiscín dúinn ar go leor bealaí."

A dheis lámh Dé go raibh sé agus gur "dorn san aer do na nGael" a bheadh sa lámh céanna!