17.7.11

Watergate, Hackergate agus Deoise Chluana!

Mar Caitliceach is mór an díomá agus déistin a chuireann mí-iompair ár gcliarlathas, a tháinig chun solais le fiche bliain anuas, orm.

Níos mó ná son b'fhéidir, tá mé corraithe as an mícháil a chuireann an teolas seo go léir ortha siúd atá agus a bhí gan smál sna cúrsaí seo. An gnáth sagart (easpaig ina measc), bean rialta agus bráthair, a thug a saol pearsanta, corp agus anam d'Íosa, mar an bealach, an fhirinne, agus an bheatha. A thug a saol ag tabhairt grá don Athair agus grá dá gcomhairsan mar a mhol Íosa dúinn!

Cuireadh beatha ghasúr i mbaol, cailleadh chuid acu, cuid eile chaileadar pé féin mheas a bhí acu ortha féin. Cuireadh bac ar a gcumas grá a thabhairt, rud a deirtear atá mar sprioch nó faidhm an saoil! Cuireadh deiredh le dóchas ionta.

Chuadar chuig an Máthair Eaglais le cúnamh agus suaimneas agus níor tugadh ach droim láimhe dóibh!

Agus ansin nuair a ceistíodh iad, udaráis na h-eaglaise, rinneadar iarracht an fhirinne a cheilt. An Eaglais a bunaíodh le bheith ina finné don fhirine ag folú faisnéise, ag cosaint Eaglas na firinne le bréag nó tré gníomh bréige.

Deirtear gur aonán spioradálta i an Eaglais. Deireann Naomh Pól gur cuid de coirp Chríost sinn. Mar sin creideann muid (mar Caitlicigh agus ma Chríostaí) go mairfidh sí is cuma cad a tharlódh. Ach mar aonán daonna?

Ar amharaí an tsaoil tharla mé ar an alt seo (Béarla) le John Dean, a bhí mar abhchóide ag an Uachtarán Nixon sna Stataí le linn scannall Watergate. Tá sé ag caint faoi an scannall atá ag tarliúint do Rupert Murdoch agus a chomhlucth. Cheap mé, mutatis mutandis, go raibh an-chuid den alt seo oiriúnach ag caint faoi troiblóidí na hEaglaise. Dá mba rud é gur gluaiseacht daonna amháin a bhí ann ba dheacair aon bhealach amach as a fheiscint.

Ansin smaoinigh mé ar shaol Chríost féin. Níor éirigh ró-mhaith lena bhfiontar fhéin agus é bheo. I ndairíre bhí deire leis nuair a básaíodh é. Mar a dúirt an beirt ar an mbóthar go hEmmaus, "muide ag súil leis gurbh eiseann a bhí chun Isráél a fhuaiscilt..."

Seans gur ar an dóigh chéanna a bfaigheadh an Eaglais, coirp Chríost, bás chomh maith. Seans go bhfuil muide mar an bheirt úd. "Daoine gan tuiscint, atá dúr ó chroí chun a bhfuil ráite...a creidiúinint..."

Is cinnte go bhfuil an-athrú sa saoil. Ní féidir linn muinín a bheith againn as rud ar bith saolta. Polaiteoirí, na bancanna, an eaglais, agus le déanaí na meáin, Táid go léir a thaispeáint chom lag agus chomh "neamhiontaofa" is atá siad.

Mar a deireann siad thart anseo, "Cé tá le trust?"

Dúirt Íosa linn fadó, "Is mise an bealach, an fhirinne, agus an bheatha!" Ar lean a Eaglais é?

Ar lean muid é?

7.7.11

Colm de Bhailís - Céiliúradh deireadh seachtaine

Déanfar comóradh an deireadh seachtaine seo romhainn ar an bhfile Cholm de Bhailís, comóradh atá á eagrú ón bhliain 1995 mar chuimhneachán air.

Colm de Bháilís 1796-1906
Tógadh an pictiúir i 1903

Rugadh Colm sa bhliain 1796 agus bhain sé cáil amach do féin mar chumadóir ar chuid d’amhráin mhóra Chonamara ar nós ‘Amhrán an Tae’ agus ‘Cúirt an tSrutháin Bhuí’.

Cuirfear tús le himeachtaí an tSiamsa le teacht le chéile ag 5.00in tráthnóna Dé Sathairn ag Teach an Phiarsaigh, ag déanamh comóradh ar an gcaoi ar tháinig an Piarsach i gcabhair ar Choilm de Bhailis agus é i dTeach na mBocht in Uachtar Ard. Ina dhiaidh sin tabharfar aghaidh ar uaigh Choilm de Bhailís ag Reilig Chill Chuimín in Uachtar Ard. I ndiaidh na hócáide seo fillidh an tslua ar Eanach Mheáin áit a mbeidh neart ceoil agus comhluadar sa Hooker Bar.

Ar an Domhnach beidh teacht le chéile ag Cúirt an tSrutháin Buí, áit a mbeidh Aifreann in ómós do Cholm agus filí eile an cheantair ag 3.00i.n. Leanfar ina dhiaidh sin le fleá agus féasta agus bronnfar Gradam Choilm de Bhailís agus roghnófar Banríon na Sairdín. Cuirfear críoch le himeachtaí an tsiamsa le seisiún ceoil sa Hooker Bar, Eanach Mheáin, ag 9.30i.n.

2.7.11

"Buail liom i Naomh Lughaidh, Lughaidh!"

Is féidir linn!
Mar is eol do chuid agaibh bhí mé as baile le dhá seachtain anuas. Cuid den am a bhí mé in mBaile Átha Cliath agus cuid eile sna státaí, tré Nua Eabhrach siar go cathair St Louis ar an Mississipi.

Bhí mé ann cheanna sna hochtoidí ach is i lár na cathrach a bhí mé an uair sin. An tráth seo bhí mé ag cruinniú den ISA (Cumann Idirnáisiúnta um Uathoibriú - a bhfuil sé mar onóir agam a bheith mar Leas-uachtrán ar an roinn foilsitheoireachta de), a bhí in ostán ar thaobh an Forest Park ina raibh Aonach an Domhain acu i 1904.

Páirc álainn atá anseo, is cosúil gurb é an páirc is mó dá short sna státaí, níos mó fiú ná an páirc mór lárnach in Nua Eabhrach.

Cé gur chaitheas an chuid is mó den ama istigh san Ostán ag cruinnithe, cuid acu leamh go leor agus cuid acu lá de mion-pholataíocht a bhíonn coitianta go leor i ngach eagraíocht, bhí sean agam dul soir istigh sa cathair féin chomh fada le bruach na habhann, an Mississippi (súil agam go bhfuil sé litrithe i gceart agam!).
Faoi uisce!
Lewis & Clark
Bhí an abha an-árd ar fad agus bhí an bóthar ar thaobh na habhann faoi uisce. Tá dealbh cáiliúil ansin de bheirt taiscéalaithe, Lewis & Clarke, a rinne turasanna stairiúil (Béarla) ó St Louis siar go dtí an tAigéan Suimhneach, ansin ach bhí sé faoin uisce seachas hata i lámh duine acu! Tá anseo pictiúir den dealbh nuair atá sé ar thalamh tirim agus mar a chonaic mé féin é. Glaoightear "Geata don Iarthar" ar St Louis.

Ar ndóigh, ní obair ar fad a bhí ar siúil againn agus bhí neart seansanna oicheanta deas sna phroinntithe, gan na tithe taibhairne a lua!

Ós rud é go raibh Uachtarán Barak Obama in Éirinn cúpla seachtaine roimhe cheannaigh mé ceann de T-léinte "Is Féidir Linn!" ag An Spailpín Fánach, anseo i gConamara agus ceann do bheirt comhráidaite ó Éirinn. Oiche amháin ar chaitheas é cuireadh ceist orm faoin manadh a bhí scríofa air. Mhinigh mé é agus dúirt gur in onóir dá Uachtarán a bhíomar á caitheamh. "Ní mo uachtarán-sa é!" an freagra a fuair mé. Nach ait an mac an saoil! Is dócha nár chóir dóibh siúid a bheith i dteach tabhairne ach ag "tea party" éigin!

Is maith liom dul go Meiriceá. Tá na daoine cáirdiúil agus cabhrach ach nach bhfuil mórán taithí acu ar an saol taobh amuigh agus ar bhealach is cuma leo faoin chuid eile den domhain. Is dream iad atá ina oileánaigh ar shlí agus tuigtear é sin nuair a cloistear nach bhfuil pásanna ach ag timpeall 10% acu.