D'éirigh le Síle!

Bhi slua istigh san ionad tástála. Is dócha gur cosúil le na scrúdaithe a bhí againn go léir agu muid ar scoil.

De bharr chúrsaí ChOVID ní raibh tástáil again ar an gcarr ó 2019. Is sean charr í, Síle (2010) agus is ceart go mbeadh an TNG gach bhlian mar tá sí chomh sean san. Bhí sé de nós ag an gcóras nóta a chuir chugat a rá go raibh sé in am tástáil eile a bheit ag an gcarr. Is cosúil gur cuireadh deireadh leis an nós agus bhí ar an tiománaí cuimhneamh air é nó í féin. Rinne mé clárú ar an riomhaire agus chonaic mé go mba ceart é a bheith déanta agam i lár na bliaina seo caite.

Bíodh sin mar atá rinne mé iarracht coinne a dhéanamh ag tús mí Eanáir acgh ní raibh dáta acu go dtí mI Meitheamh i dTuama nó in Inis! Nil ceachtair den dá ionad sin oiriúnach dúinne agus mar sin chuir mé iarratas isteach in ionad na Gaillimhe a luath agus ab fhéidir. Dúradh go mbeadh dáta acu taobh istigh de deich lá.

Agus bhí.

Bhí mé síos acu don Aoine an 17ú Feabhra 2023.

Bíonn orainne tiomáint istigh tré na cathrach mar tá an ionad tástála ar an taobh thoir den gcathair (agus níl cuar-bhóthar thar timpeall uirthí go fóill - nó go deo?). Bhí an trácht go fíochmhar agus mé ag tiomáint ann agus bhí eagla orm go gcaillfhainn an "slot".

Bhí mé timpeall deich neomad déanach ach buíochas le Dia bhíodar sásta glacadh liom.

Mar sin bhí mé istig sa seomra feithimh le slua. Tá fuinneog mór ann gur féidir féachaint ar na carranaí a theastáil. Tá scáileán agus deirtear cé chomh fada agus a thógfaidh an tastáil ar na carranaí. 27 neomad, 18 neom agus 12 neom. Ansin glaoghtar uimhir an charr agus bíonn ar an tiománaí dul le torthaí na tástála a fháil.

Fuair mé an glaoch agus bhí eagla orm mar tá Síle coinneal sean. Ní raibh gá le himní - "Game ball" a dúirt an fear ag tabhairt an diosca tastála dom.

---

Féach Lional (1/3/2019)

Caitliceachas - i gcónaí ag athru i gcónaí mar an gcéanna?

Is maith an t-am an Nollaig má go minic faightear leabhair nach gceannóidh tú duit fhéin agus níos minincí fós taitníonn sida leat. 

Is mar seo a bhí i leabhair trom a fuair mé don Nollaig seo*. Leabhair staire leis an Ollamh John T McGreevy, Ollscoil Notre Dame (IND USA) atá ann ar an Eaglais Caithliceach ó Réabhlóid na Fraince go dtí an lá atá inniú ann.

An Pápa Pius VI
(Dánlann Náisiuúnta na hÉireann)

Nuar a thárla an Reabhlóid úd bhí duine ón Uasal Aicme, Pius VI (an Cunta Giovanni Angelo Braschi) in phápa. Bhí réimis an-fhada aige ó 1775-1799. Cáin sé an réabhlóid go láidir mar chuir se deireadh le "an mhonarcacht, an ceann is fearr ar na rialtais ar fad!"  Níos deanaí ní raibh sé sásta géilleadh don ionsaí ag Napolean ar na Státaí an Phápa. Gabhadh é agus tógadh go dtí an bhFrainc é áit ina bhfuair sé bás.

Gabhadh a chomharba (Pius VII) chomh maith agus bhí ar siúd bheith i láthair a coranú Napolean mar Impire i bParas. Rud a bhí suimiúl domsa ná an naimhdeas i gcoinne daonlathas a bhí go láidir ag tús na treimhse agus an athrú meoin ar an ábhar sin.

Ar ndóigh chaill an Phápa (Pius IX) a chumhacht ar Státaí an Phápa sa bhliain 1870 agus glaogh sé "Priosúnaí na Vatacáine" ar féin. Is mar sin a bhí siad go dtí Conradh Latern idir Rialtas na hIodáile agus an Pápa Pius XI sa bhliain 1929.

Aisteach go leor i rith an ama sin bhí cumhact an Phápa i measc Caitlicigh ag méadú. Sa bhliain 1870 i rith Comhairle na Vatacáin a hAon, deimníodh agus fógraíodh do-earráideacht an Phápa. Ach stop ionradh Napoleon níos mó oibre ag an gcomhairle sin agus ar bhealach bhí seo á úsáid ag an gcléir sa Vatacáin lena a gcuid cumhacht a mhéadú agus a throid i gcoinne "nua-aoiseachas" go dtí deireadh Phápacht Pius X. Ach cé go raibh an coimhlint seo ar siúl idir an "Eaglais" agus "an Domhain" bhí dearcadh na heaglaise ag athrú mar a bhí an cúrsaí an tsoil ag athrú. Sa bhliain 1891 foilsíodh "Rerum Novarum" (Rudaí Nua) ag an bPapa Leo XIII ar "Cearta agus Dleachtanna Caipitil agus Saothair." Tá teagasc na hEaglaise ar an hábhair seo bunaithe nach mór ar an bhun teagasc ansin.

An Pápa Prionsias ag pógadh cosa
Uachtarán  na Súdáine Theas
ar son na síochána. (2019)

Ar bhealach nuair a fhéacann duine ar an bPápa Pius VI, den uasal aicme Iodáileach dhá chead bliain ó sin anuas go Prionsias, mac inimirceach Iodálach tá an scéal soiléir go leor. Aimsir ag cosaint Ríthe, Uaisle agus anuas go glacadh le Rialtais tofa ag an bpobal go daonlathach.

Sa tréimhse se déannann sé scrúdú ar an ngluaiseacht misinéireachta; gluaiseachtaí polataíochta (m.s. Dómhnail Ó Conaill anseo in Éirinn); Réabhlóid in Meicsiceó; diagacht na saoirse i Meiriceá Theas agus meadú i mballraíocht na hEaglaise sa Aifric.

Sonraíonn an údar seo sruthanna athchóirithe laistigh den Eaglais chomh maith le gluaiseachtaí a chosnaíonn nósanna agus creidimh traidisiúnta. Léiríonn coimhlint le ceannairí polaitiúla agus athbheochan cháifeacht sa naoú haois déag, eispéiris an díchoilínithe tar éis an Dara Cogadh Domhanda agus Dara Comhairle na Vatacáine san fhichiú haois, agus tráma na mí-úsáide gnéasach cléireachais san aonú haois is fiche conas a mhúnlaíonn reiligiún ár saol nua-aimseartha. domhan.

Ag an deireadh, tugann John McGreevy aghaidh ar na dúshláin atá roimh an bPápa Proinsias agus é ag streachailt le breis agus billiún ball den phobal reiligiúnach is mó ar domhan a aontú.

Ar ndóigh níl seo deireadh leis an scéal seo. 

Tá na hathraithe fós ar siúl agus beidh....

---

* Catholicism, A Global History from the French REvolution to Pope Francis, John T McGreevy;w.w.Norton & Co Ltd., New York & London;
ISBN 978-1-324-00388-5

Cent ar bith!

Is minic agus mé ag fáil artola sa charr déanaim iarracht an praghas a ardú go méad €uro glan. Sé sin nuair atá sé ag teacht go dtí barr an tanc leanam orm go mall go dtí an figiúr glan - gan cent ar bith. Ach de ghnáth ní éiríonn liom agus stopann sé beagáinín ró ard i gcónaí - cent nó dhó so bhreis.

Ach cúpla lá ó shin bhí mé á líonad ag Tí Mháirtín Bháin agus stop an pumpa díreach ag €50.00 uaidh féin.

Miriúlt beag?

An cumhacht is mó...

"Vous n'aurez pas ma haine!" 

Léigh mé Khailil cúpla mí ó shin agus scríobh mé píosa faoi i mí na Samhna seo caite. Ach le seachtain anuas tá mé ag leamh leabhair eile ar an ábhar ceanna. Bhí an dá chean cumtha sa bhfraincís agus an dha ceann faoin dtarlúint céanna.  Ba úrscéal a bhí i Khalil ach insíonn an scéal seo a thárla go fírineach. Is leabhair beag é ach is mó is fiú é a léamh mar taispeánann sé cumhacht grá seachas fuath.

Bataclan, Paras, inniú

"Oíche aoine goid sibh beatha duine den scoth, mo ghrá gheal, máthair mo mhic ach ní bheidh fuath agam oraibh." 

Leabhair ar fad eile atá anseo* ach bunaithe ar an lá uafásach céanna is a bhí Khailil. Bhí Bean an udair sa Bataclan, an oíche úd agus maraíodh í. Is cineál dialann atá sa leabhair seo a léiríonn a bhriseadh chroí agus ag an am céanna a ghrá dá mhac. Ní raibh sé sásta a shaol a mheilt le fuath nó cómhaslú. Roinneann sé cnamha a bhrón linn go lom agus uaireanta bhí orm stopadh á léamh ar feadh nóiméad nó dhó. (Rud éigint i mo shúil....)

An leabhair seo scríofa, agus aistrithe go maith. Bhí rud amháin a chuir isteach orm go raibh miniú (i mBéarla) ar focail áirithe a cheap na foilsitheoirí a bhí deachair is dócha. 

Muna bhfuil siad léite agat molaim go mór é.

---

*Ní Bheidh Fuath Agam Oraibh (Insint ó chroí), Antoine Leiris (Aistriú: Colm Ó Lorcáin); Leabhair Comhar 2020, ISBN: 978-1-9162403-3-9.