Tearmann nó díth céille!

Tá sé de nós agam cúpla neomad a caitheamh ag an ríomhaire, ní gach maidin ach go minic ar an suíomh Tearmain.  Seo suíomh le "duine a threorú trí sheisiún urnaí i sé chéim." Nach bhfuil rian eagraithe na nÍosánach le feiscint san abairtín sin?

Cinnte is neomad ciúin atá ann go luath ar maidin agus seo a léigh mé ar maidin.

"Tá Dia i mo chuideachta, ach níos mó ná sin, tá sé ionam."

Stopann sé sin mé gan aon amhras. Cad is brí leis seo? "Moillim ar feadh nóiméid le cuimhneamh ar laithreacht seo Dé taobh istigh díom. I mbualadh mo chroí, i dtuile agus trá m'anála, i ngluaiseachtaí m'aigne. Anois! Agus mé i mo shuí ós chomhair mo ríomhaire!"

An rud is sontaisí faoin gcoincheap sin ná nach mbraitheann sé ormsa. Is firic atá ann (creidimse). Tá sé ann! Is cuma duine olc nó maith mé. (Bhfuil éinne maith ann?).

Bhíodh sé á rá ag an Ath Frederick Faber (1814-1863)* go raibh Dia i gcarcar ionainn mar pheachaí, agus gach uair a deinim peaca tá mé á gceangal níos deanganaí! Nach n-imíonn sé ríomh ón duine is measa agus mar sin ba chóir dó dul i ndiaidh gach peacach len é a shabháil.

Tuigim gur "díth céille é" dar le mórán (mar a dúirt Pól).

* Sagart i Sasana atá dearmadtha anois ach a scríobh an iomann úd "Faith of our Fathers" a canadh ag gach cluiche Chraobh na hÉireann fadó!