Mise agus Tomás Mac Ruairí!

Baineandh geit asam nuar a léigh mé, i Nós, go raibh Tomás Mac Ruairí imithe uainn.

Tomás Mac Ruairí 1939-2023

Ba ó Tomás Mac Ruairí a fuair mé an misneach Gaeilge a labhairt nuair a fhágas scoil sa bhliain 1966. Is cuimhin liom gur scríobh mé isteach chuig CnaG ag lorg Fáinne Daite (Dóibh siúd nach raibh mórán Gaeilge acu) agus scríobh sé thár n-ais chugam ag rá go raibh mo chuid Gaeilge maith go leor le Fáinne Ór (Fáinne Nua) a fháil. 

Bhí Choirm Cheoil an Oireachtais ar siúl i Halla SFX cúpla lá ina dhiaidh san agus chinn mé ar dul ann. Níor labhair mé riamh i nGaeilge le h-éinne taobh amuigh den rang agus bhí eagla an domhan orm mo bhéal a oscailt.

Bhí an oíche ag druidim chun deireadh agus bhí orm rud éigin a dheanamh. 

"Cá bhfuil Tomás Mac Ruairí?" a dúirt mé le duine éigin. Agus dúradh liom cá raibh sé. 

Chuaigh mé chuige agus dúirt mé, "Is mise Eoin Ó Riain."

"Oh" a dúirt sé, "Seo duit!"  Thóg sé a Fháinne féin óna bhóna féin agus thug sé dom é. Rinne sé comhrá gearr dom mar bhí sé an ghnóthach ag an imeacht féin ach dúirt sé liom buaileadh isteach chuige in Uimhir a Sé am éigin. 

Is cuimhin liom ag dul abhaile is beag ná go rabhas ag eitilt le háthas. Cé nach bfhuil Halla SFX ann a thuilleadh is cuimhin an áit, an spota sa halla inar bhfuair mé an Fáinne sin. 

Chuig mé siar go Conamara an bhliain dár gcionn ar chuireadh uaidh. Is cuimhin liom óiche amháin thiar nuair a rinneamar "jab" ar na comharthaí bóithre ó Bearna go Carna - má thuigeann tú leat mé!

Blianta níos deanaí chuaigh mé siar agus d'fhan muid ann. Tá cónaí orm ann le breis is fiche bliain ó shin.

Gura maith agat a Thomáis. Sonas i measc na nAigeal agat agus suaimhneas ag do bhean Síle agus don gclann ar fad.