Ceathrar bPápaí!

Thárla rud éigin inniú san eaglais nár thárla riomh cheanna. D'aitheanm eaglais na Róimhe beirt Phápa mar naomh. Sé sin le rá rinnedh iad a liostú i nDialann Ginearálta na Róimhe (Béarla), nó an liosta oifigiúil de na naomh atá aitheanta go canónta ag an Eaglais. Ní h-amháin go raibh beirt Pápaí a chanónú ach bhí beirt Pápa i láthair ag an searmanas, an Pápa Prionsias agus a chomharba emeritus Benedict XVI a bhí i measc na heaspaigh chomh-chéiliúraithe ag an Aifreann.

Naomh Eoin XXIII a bhí mar Pápa ó 1958-1963. An Pápa Maith a tugadh air agus nuair a bhalaigh an 58 cairdinéal le chéile le comharba ar Pius XII a roghnú ní raibh fhios ag éinne cérbh é an seanfhear ramhair seo. Dúradh ansin gur feighlí a bheidh ann go dtí go mbeadh duine níos óige le feiscint ag a bhás. Ach ní mar sin a bhí. D'oscail sé fuinneoga na Vataicáine nuair a gair sé na heaspaigh go léir chuig an Róimh do Chomhairle Vataicáine II. (Bhí an chéad Comhairle sa Vatacáin in 1870 ach níor chríochnaigh sé sin a chuid gnó mar thárla aontú na hIodáile agus caith an céad cúig Pápa eile nar Priosúnaigh na Vatacáine go dtí Conradh Laterna 1929 faoi Pius XI a rinne stáit beag "Cathair na Vatacáine."). Níor éirigh leis críoch na comhairle a fheiscint mar fuair sé bás sa bhliain 1963. Ach bhí go leor déanta leis an Eaglais a athrú ach fágadh an obair ag a chomharba Pól VI a leanúint. Glaogh an Pápa Prionsias "Pápa a bhí oscailte don Spiorad Naomh!" ar Eoin XXIII mar ní raibh eagla ar bith air an rud réabhlóideach seo a dhéanamh.

Muide le Naomh!

Bhí aithne nach beag againne go léir ar Naomh Eoin Pól II mar b'é an chéad Pápa a thug cúairt ar Éirinn sa bhliain 1979. "Papa an teaghlaigh" a thug Prionsias air. Dúirt sé go raibh sé fábhrach gur thárla an searmanais seo sa bhliain áirithe seo mar tá an eaglais ag ullmhú do Sionad na Clainne sa bhFomhair. Is dócha go bhfaca níos mó daoine an naomh nua seo i rith a threimhse mar phápa ná a thárla d'aon Phápa eile, no b'fhéidir ná aon duine riamh - muid fhéin ina measc!

Tá an-chuid scríofa faoin lá seo. Seo ceann ó tráchtaire atá lonnaithe sna Stáit Aontaithe, Rocco Palmo, "Dhá naomh. Aon Eaglais, Aon Glao." (Béarla) gur fiú a léamh.

Bhí clár ar an mBBC faoi go luath ar maidin, (nach aisteach an rud é go mbíonn níos mó eolas le fáil faoi cúrsaí na hEaglaise Caitlichí ar an mBBC ná ar RTÉ?), agus luadh an rud is tabhachtaí faoin dá bPápa seo: Urnaí nó paidreoireacht. Ní cuimhin liom Eoin XXIII ró mhaith agus ag an am sin ní raibh na meán cumarsáide chom maith agus atá siad sa lá atá inniú ann.

Ach i gcás Eoin Pól bhí rud amháin a thug mé faoi ndeara aon am a chonaic mé ar an teilifís ag searmanais éigin. Is beag rud ná bhfaca sé ach anois is arís cheap mé go raibh an cuma air go raibh sé imithe chuig áit éigin eile. Tiochfaidh ciúnas agus suaimhneas ar aghaidh ar feadh neomad nó dhó agus ansin bhíodh sé thár n-ais inar measc. Is iomaí scéalta atá le fáil ar an mbealach a bhíodh sé ag guibhe. Is cuimhin liom píosa a scríobh an Cardinéal Leon-Josef Suenans, Beilgeach agus cara d'Éirinn, ina dírbheathaisnéis. "Bíonn sé ag guibhe lena choirp iomlán - tá sé ina ionchollú na -n-úrnaí - agus ag an am sin feachann sé i bhfad níos sine. Feacann sé go h-íseal, ag feachadh gearr don talamh; sa Séipéal Sistíneach, agus é ag guibhe an paidir bhuíochais, d'fhéach sé mar dhuine a thit i laige, agus cheap mé go raibh sé tinn. Ach chomh luath agus a éiríonn sé féacann sé íontach óg." (Souvenirs et Esperances1991)

Lá na gceathrar bpápaí!